سین مگ

در نقدِ اپیزود اول سریال «آخرینِ ما» تمام خصوصیاتی که بازیِ «آخرین ما» را به گزینه‌ی نسبتا آسان‌تر و ایده‌آل‌تری برای شکستنِ طلسمِ اقتباس‌های ویدیوگیمیِ لایواکشن بدل می‌کردند، فهرست کردم (لینک در آخر مطلب). این بازی نه‌تنها از لحاظ زبانِ بصری‌اش عمیقا سینمایی و بالغ است، بلکه از لحاظ فیلمنامه‌نویسی هم به‌جای اینکه به نسخه‌ی دست‌دومِ منابعِ الهامش بدل شود، اثرِ انگشتِ منحصربه‌فردِ خودش را روی ژانرش می‌کوبد. بنابراین در حین خواندنِ آن نقد ممکن […]